Na de veldslagen van Verdun en aan de Somme moesten de Duitsers alle middelen inzetten om het productieproces gaande te houden. Eén van de maatregelen betrof de opeising van alle werkloze mannen tussen 17 en 55 jaar, ook in de bezette gebieden, voor arbeidsinzet in Duitsland. Overal probeerden de gemeentebesturen de oplijstingsbevelen te dwarsbomen: zo legde men wel lijsten aan van reeds tewerkgestelde en onmisbare arbeiders, maar niet van de ‘overtolligen’ en werden boeren gevraagd haastig enkele werklozen een plaats te gunnen op hun hoeve. Men besefte echter dat niet iedereen aan het dwangbevel zou kunnen ontkomen.
Het verhaal van de Hamse weggevoerden leest u hier ...